miejscowości nad morzem bałtyckim

Pierwsza latarnia morska w miejscowości Krynica Morska została zbudowana i uruchomiona w 1895 roku. Pod koniec działań II wojny światowej, wycofujące oddziały niemieckie wysadziły ją w powietrze w 1945 roku - jej odbudowa nastąpiła w roku 1951. Krynicka wieża ma wysokość 27 metrów, jej światło znajduje się na wysokości 53 m n.p.m., natomiast jego zasięg wynosi 18 mil morskich. Latarnia znajduje się w północno - wschodniej części miejscowości, tuż przy ruinach starej wieży zburzonej przez żołnierzy III rzeszy. Administratorem latarni jest Urząd Morski w Gdyni.

Wieża jaką podziwiamy dzisiaj powstała na podstawie projektu, który stworzony został na Politechnice Gdańskiej. Jej budowa oparta została na betonowych blokach w kształcie ściętych stożków. Wewnątrz zlokalizowane zostały schody, które pną się w górę wzdłuż ścian. Źródłem światła w krynickiej latarni jest optyczny układ, w którego skład wchodzą: cylindryczna soczewka Fresnela oraz zmieniacz dwupozycyjny wyposażony w żarówki o mocy 1000 W.

Światło latarni morskiej w Krynicy obejmuje cały okrąg. Jest widoczne od strony otwartego morza, od strony Zalewu Wiślanego. Na szczycie wieży znajduje się galeria, z której rozciąga się fantastyczna panorama na morze, Zalew Wiślany, zaś od strony lądu przy sprzyjających warunkach i dobrej widoczności możemy zobaczyć Tolkmicko, Frombork, a nawet światła z Gdańska oraz Helu. W roku 1996 odbył się remont latarni. Pomalowano ją całą na kolor czerwony. Obecnie przy dobrej pogodzie jest ona widoczna nawet z kilku mil morskich.

Krynicka Latarnia Morska umieszczona została na znaczku pocztowym wydanym do obiegu przez Pocztę Polską dnia 29 maja 2006 roku. Jego numer katalogowy to 4093.