miejscowości nad morzem bałtyckim

Wejherowo to miejscowość zlokalizowana w samym sercu Kaszub. Leży w odległości 25 kilometrów od miasta Gdynia, 40 kilometrów od lotnika Gdańsk Rębiechowo oraz 30 kilometrów od wypoczynkowych miejscowości znajdujących się w pasie nadmorskim, takich jak Jastrzębia Góra czy Karwia. Jest idealnym punktem wypadowych do wszelkich atrakcji wypoczynkowo – rozrywkowych w Trójmieście oraz dalej do państw nadbałtyckich. Miasto wraz z Rumią i Redą tworzy tzw. Małe Trójmiasto Kaszubskie.

Przez miejscowość przebiega trasa międzynarodowa E-28 (droga krajowa nr.6) łącząca Gdańsk, Szczecin oraz Berlin, również wojewódzka droga 218 z Gdańska Oliwy do Krokowej oraz linia kolejowa północna Polski. Komunikację pomiędzy Wejherowem a Trójmiastem ułatwia Szybka Kolej Miejska (SKM), natomiast Wejherowa z Gdańskiem Obwodnica Trójmiejska.

Jakub Wejher

Według źródeł historycznych osada o nazwie Wejherowska Wola (Wejherfrai), stanowiąca początek miasta Wejherowa powstała w wyniku decyzji Jakuba Wejhera dnia 28 maja 1643 roku. Założenie miasta ma bezpośredni związek z wyprawą polskiego króla Władysława IV pod Smoleńsk. Jakub Wejher brał udział w tej kampanii. Podczas oblężenia miasteczka białoruskiego Biała w 1634 roku w wyniku wybuchu został przysypany gruzami. Ślubował wówczas, że jeśli uda mu się wyjść cało z tej opresji wzniesie w swoich dobrach kościół oddający cześć Trójcy Przenajświętszej i utworzy klasztor. W połowie roku 1643 stał on się początkiem założenia osady. 13 stycznia 1650 roku król Władysław IV nadał jej lokacyjny przywilej miejski. Miejscowość Wejherowo była jedynym pomorskim miastem prywatnym.

Historia miasta

Jakub Wejher w 1643 roku wybudował w swoich dobrach kościół Trójcy Przenajświętszej oraz w latach 1648-51 kościół pw. Św. Anny dla ojców franciszkanów. Również z jego inicjatywy rozpoczęła się budowa popularnej Kalwarii Wejherowskiej. W latach 1649-64 powstało 19 kaplic, z których kilka sfinansował samodzielnie, zaś pozostałe ufundowali dworzanie oraz członkowie jego rodu. Na dzień dzisiejszy po południowej stronie miasta na morenowych wzgórzach znajduje się 25 kaplic. Najmłodszą kaplicą powstałą w XIX wieku jest Brama Oliwska, którą powszechnie uznaje się za 26 kaplicę należącą do Kalwarii Wejherowskiej.

Wejherowo było kolejno dziedziczone przez rody magnackie: Radziwiłłów, Sobieskich (w tym także Jana III Sobieskiego), oraz Przebendowskich. Następnie dobra przynależące do miasta przekazane zostały do rąk konsula angielskiego w Gdańsku – Aleksandra Gibsona, który w 1790 roku sprzedał swoje włości rodzinie Keyserlingków. W późniejszym czasie miasto zajęte zostało przez Prusaków, którzy prowadzili na jego terenie ciągłą politykę germanizacyjną. Gdy w 1920 roku zakończył się okres zaborów Wejherowo ponownie stało się polskie.

W trakcie II wojny światowej w Wejherowie śmierć ponieśli liczni działacze niepodległościowi, antyfaszyści oraz przedstawiciele inteligencji. Przypuszcza się, że w lesie Piaśnickim znajdują się szczątki około 12 tysięcy ofiar hitlerowskiego terroru.

Dalszy rozwój miasta

W latach siedemdziesiątych XX wieku w wyniku decyzji o budowie elektrowni jądrowej w Żarnowcu nastąpił gwałtowny wzrost budownictwa mieszkaniowego w miejscowości. Jednak dynamiczny rozwój miasta nastąpił dopiero po roku 1991, kiedy to utworzono lokalne samorządy.

W wyniku uchwały Rady Miasta z dnia 2 marca 1992 roku ustanowiony został herb miasta Wejherowo. Jest to biały krzyż rycerzy maltańskich, znajdujący się w niebieskim polu, wokół niego znajduje się wieniec z liści wawrzynu, natomiast wewnątrz czerwona róża. Herb został nadany miastu prawdopodobnie przez samego założyciela miasta Jakuba Wejhera. Pierwsze informacje o jego istnieniu pojawiają się w dokumentach lokacyjnych miasta, podpisanych przez króla Jana Kazimierza 13 stycznia 1650 roku.

Flaga miasta wyłoniona została w konkursie plastycznym na projekt flagi i przyjęta przez Radę Miasta uchwałą w dniu 18 maja 1993 roku. Wejherowska flaga składa się z dwóch pionowych pasów – białego oraz błękitnego (niebieskiego). Pas błękitny jest dwukrotnie szerszy i umieszczony przy drzewcu, biały natomiast na skraju flagi. Na części błękitnej umieszczone są części herbu wejherowskiego – róża oraz krzyż maltański.